زندگی رویش یک حادثه نیست
زندگی رهگذر تجربه هاست
تکه ابری است به پهنای غروب
آسمانی ست به زیبایی مهر
بارگاهی ست ز دربار حضور
زندگانی چو گل نسترن است
باید از چشمه جان آبش داد
زندگی صحنه جولانگه ماست
خوب و بد بودن آن
عملی از من و ماست
پس بیا تا بفشانیم همه
بذر خوبی و صفا
و بگوییم به دوست
معنی عشق و حقیقت چه نکوست.......
