زندگی رویش یک حادثه نیست

زندگی رهگذر تجربه هاست

تکه ابری است به پهنای غروب

آسمانی ست به زیبایی مهر

بارگاهی ست ز دربار حضور

زندگانی چو گل نسترن است

باید از چشمه جان آبش داد

زندگی صحنه جولانگه ماست

خوب و بد بودن آن

عملی از من و ماست

پس بیا تا بفشانیم همه

بذر خوبی و صفا

                                                                                                               و بگوییم به دوست

                                                           معنی عشق و حقیقت چه نکوست.......